woensdag, september 06, 2006

Hushoe Boy

Schoenen met mij kopen is vooral een mooie gelegenheid om mijn tenen te zien. Dat komt, ik denk ’s ochtends nooit goed na over welke sokken ik aan doe. “Die zwarte of nee toch die andere zwarte” zul je mij ’s ochtends nooit horen denken. Kan ook niet want hallo het is denken hoor!!
Bovendien koop ik meestal schoenen op dagen die daar helemaal niet voor bedoeld zijn en niet op dagen waarop ik een keer met voorbedachte rade wél goede sokken aangetrokken heb. Dat er bijvoorbeeld “Hele dag college bah!!” in mijn agenda staat bij die dag. Of “nou eindelijk alles leuks van YouTube bekijken”. En dat ik dan precies die dag ineens merk dat ik aan iemand vraag of ze die nee die ernaast ook in maat 47 hebben. Kortom: ik heb dus altijd net als ik nieuwe schoenen ga passen gaten in mijn sokken. En dat terwijl ik helemaal niet graag met mijn tenen te koop loop. Ik heb prima tenen, hoor, niks mis mee, maar ze zijn niet voor om te zien. Ze zijn voor om steeds zwakker te worden als gevolg van evolutionaire processen die samenhangen met de toenemende steunkwaliteiten van ons schoeisel.
En daarom heb ik nu dus besloten geen schoenen meer te kopen en mijn dagen alleen nog te slijten met het alles leuks zoeken op YouTube.
Daarom, en ook een beetje omdat ik dees' hieronder tegenkwam en erg hou van het monsteresque "if you want me for your girlfrieeeeeeeend" hierin. De clip is bovendien ook best noujakijkzelfmaar. Kijk zelf maar!!~!


Basement Jaxx - Hush Boy (Crazy Itch Radio, 2006)

maandag, september 04, 2006

Ö!

Net nog maakte ik een geluid dat niet in letters gevangen kan worden, maar dat, als dat wél zou kunnen, exáct zo geschreven zou worden: hmg’bvzrhhng. Een beetje het geluid dat je maakt als je je verslikt in een net uit een bh-cup gedronken slok chocomel, aldus. Dat kwam door staathieronder.
Als je op deze pagina scrollsgewijs benedenaan geraakt, dan kom je bij een link naar een statistieksite, waarop te zien is of er onlangs nog mensen op mijn site gekomen zijn door te googlen op “kasper” (nee) of op “nicht oom neuken foto” (ja). Bovendien is er op terug te vinden hoeveel bezoekers ietsmetkasper dagelijks heeft. Normaal gesproken zijn dat er een stuk of vier en zijn ze over het algemeen allemaal ik. Ik mag graag mijn eigen site tsjekken op non-existente comments, daar ben ik heel eerlijk in. Vervolgens klik ik dan door naar de genoemde statistiekpagina om te kijken of er nog mensen uit Venezuela op mijn site geweest zijn. Zo ook net nog, tot ik daar plots in ene zag dat er vandaag al zestig bezoekers op mijn site geweest zijn. 60! > 4!!~! En mijn refresh-knop was niet blijven hangen, dus daar kon het deze keer niet aan liggen. Al snel ontdekte ik dat het kwam door hierdoor (zie post van 3.9.06). En dat deed me dus hmg`bvzrhhng’en van panikerende ikverdienditnietheid.
Nu zou ik als blijk van waardering wel al mijn vaste lezerds naar martenhoepla willen sturen, maar ik ben er elke dag al een paar keer juichend, dus dat schiet niet op. Daarom dan maar dit, waarderingsgewijs.


En een welgemeende wmrqtzzzv.

Martenhoepla heeft op dit moment overigens al 135 bezoekers gehad, waaruit geconcludeerd kan worden dat meer dan de helft van zijn lezerds denkt van “jamaar ho, in een bh-cup hoort voor mij gewoon tiet hoor en anders niet” en weigert te klikken. Zulke lezerds wil ik óók. :^(

vrijdag, september 01, 2006

Gewoon 'revolutionair-socialistisch vakbonds- en partijleider'? :-(

Gisteren heb ik zeventien euro uitgegeven aan pasfoto’s. Dat komt ik ben beswel een ijdeltui... nee, wacht, door mijn allesvernietigende gave ongeschiktvoorpaspoorte pasfoto’s te maken. Eerst bleek ik in een zwart-wit hokje te zitten. En ik wist dus niet dat die nog bestonden. Want wie wil er nou een zwart-wit pasfoto? Afgezien dan van de naar muf ruikende voice-over van The Wonder Years. Maar hallo, voice-overs hebben toch altijd net hun ogen dicht op pasfoto’s, dus daar dient bestaansrechtontnemend niet naar geluisterd te worden. Ik weet nu overigens wel hoe zwart-wit foto’s gemaakt worden. Ze flitsen je zo genadeloos, dat alle kleur uit je gezicht verdwijnt. Ik heb nu vier zwart-wit foto’s waarop ik verdwaasd, ietwat scheel en met half open mond van waarbenikheid in het niets staar. Maakte achteraf wel weer een hoop goed, die foto’s.
In hokje twee ging alles soepel – ik kreeg zelfs het krukje helemaal naar beneden gedraaid - tot bleek dat ik mijn hoofd minder goed binnen de rode cirkel op het scherm had gehouden dan in eerste instantie gedacht. Mijn ‘aanzet van de kruin’ stond er niet op. En sinds 28 augustus 2006 is die aanzet identiteitsbepalender dan de snor van Chiel Montagne. Foto afgekeurd.
Met prijzenswaardige naïviteit stortte ik me vervolgens in de rij voor de Fotomobiel (een caravan EEN CARAVAN! waarin pasfoto’s gemaakt worden) vlakbij… oh oh! Ik bedenk opeens dat ik na drie metrovolle jaren in Amsterdam nog steeds niet weet wie Henk Sneevliet nou was, terwijl ik me daar wel al al die jaren het hoofd over breek! Ga ik meteen uitzoeken. Dat van die pasfoto’s is toch stom. De clou is dat ik nog steeds geen nieuw paspoort heb, omdat ik ergens een identiteitsbewijs heb dat eerst nog ingeleverd moet worden. Gedesillusioneerd begaf ik me huiswaarts, om aldaar Chiel zijn snor terug te geven. Dahag!


eXTReMe Tracker